Η ανθρωπολογία της αναρχίας

"...Η ισότητα είναι σχεδόν συνώνυμη με την αναρχία, όπως και το ότι η αναρχία προϋποθέτει την ισότητα. Οι άνθρωποι των εξισωτικών κοινωνιών δεν απέχουν από την ανισότητα, με τον τρόπο που απόσχουν για παράδειγμα από τη κατανάλωση αλκοόλ ή φορώντας μπλουζάκια, αλλά με έναν ενεργό τρόπο που παράγει και διατηρεί την ισότητα. Παρουσιάζουν μια ενεργή δέσμευση για τη δημιουργία και διατήρηση, όπως ο P. Lee έχει χαρακτηριστικά περιγράψει, "δεν κάθονται σαν τις πάπιες περιμένοντας να υιοθετήσουν το πρώτο ιεραρχικό πρότυπο που κάνει την εμφάνισή του". Πώς το πετυχαίνουν; Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να το μελετήσουμε αυτό, αλλά το καλύτερο είναι να εξετάσουμε τις διαδικασίες μέσω των οποίων οι αναρχικοί άνθρωποι κατασκευάζουν την κοινότητά τους, εξετάζοντας το σύστημα, το ήθος και το ύφος ακόμη των σχέσεών τους. Η αναρχία, η κοινότητα και η ισότητα είναι απόλυτες απαιτήσεις, που κάθε μια συνεπάγεται την ύπαρξη της άλλης και συνεπώς διαμορφώνουν ένα συνεκτικό σύνολο...". (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)